یاد نامه

 

باشد که این روزگار از ما می گذرد   

باشد که دل ما هم به یاده شما می گذرد 

چه قصه غمی هست وقتی یاده شما هست  

دل تو باشد یاده ما ما را همین بس است 

هیچــــکی از رفتن من غصــــه نخــــورد  

هیچـــکی با مونـــدن من شــــاد نشــــد

وقتــــی رفتـــم کســــی قلبــش نگرفت     

بغــــض هیـــــچ آدمــــی فریــاد نشـــــد 

وقتــــی رفتــم کســــی گریـــش نگرفت    

اشکشــــو کسی نریخت پشــــت ســرم

راستـــــی که بـــی کســـی درد بـــدیه 

 منـــم انگـــار همیـــــشه تـــو سفـــــرم

وقتــــی رفتـم کســــی غصــش نگرفت   

وقتـــی رفتــــم کســــی بدرقـــــم نکرد

دل مــن می خواســـت تلافـــی بکنــــه    

پس چشـم هیچ کســــــی عاشقم نکرد 

وقتـــی رفتــــم، نه کــه بارون نگــــرفت  

هــوا صــــاف خیلــــی هم آفتــــابی بود

اگه شــــب می رفتم و خورشیـــــد نبود   

آسمــون خوب می دونم ، مهتــــابی بود

چشـــمی با رفتن من خیــــــره نمــــوند   

بــــه درو بــــه آسمــــونـــو پنجـــــــــره

می دونم، خیلیا گفــــتن چیزی نیســــت 

اینـــــکه ماتــــم نــــــــــداره، بذار بـــــره

وقتی رفتـــم کســـی اشکــــــش نیومد    

نیومــــد هیــــچ جا صـــــدای گریــــه ای

توی این دنیاـــی بد، هیچــــکی نداشـت 

از ســـــفر رفتــــن مـــن، گلایـــــــه ای

هیچ کســـی نگاش برام ابـــری نشــــد  

زلـــزلـه، هیــــچ دلـــی رو تکـــــون نداد

راست راستی، واسه کســی مهم نبود  

نه که فکــر کنـــی بود و نشـــــون نداد 

چـــهـــره هیچ کســــی پژمـــرده نبـود     

گلا امـــا همـــــه پژمــــرده بــــــــودن

کســــایی که واسشـــون مهـــم بودم   

هـمه شـــــاید یه جوری مــــرده بودن

کی می رم؟ کجا می رم؟ میــام یا نه؟

کســــی لااقــــــل اینو ســـــوال نکرد

اِنگـــاری می خوام برم خریـــــــد کنم     

هیچ کســـی چیزی نگفت، حلال نکرد 

و رفت...

دوباره تنها... تنهای تنها

ولی آخر چرا؟؟؟؟؟

چگونه بشکنم ثانیه هاى سنگین دورى را...چگونه بشکافم فاصله هاى تمام نشدنى جدایى را...به وسعت ندیدن نگاهت خسته ام ...طاقت دورى ندارم !

بخون شعر اخرم رو که کسی جز تو نخونده

حس و حال این دلم رو که دیگه تورو سوزونده

                          تا حالا هرچی که خوندی از ته دلم نبوده

                          بغض سرد دل تنهام دیگه از حیله سروده

می نویسم از بدیها تا نگن دلش رو برده

تا ببینن ته جاده بینمون کی جون سپرده

                          اگه با نقاب خوبی به دلم گفتی می مونم

                          با همون نقاب هرزه ریشه هات و می سوزونم

می خوای که فریاد بزنی اما دیگه جون نداری

نفرین من دنبالته که دیگه مجنون نداری

قربون همتون.تنهای تنها...

عشق

وقت رفتن زیر بارون یاد عشق تو می افتم

یاد

چرا رفتی از دیارم آخه محتاج صداتم

آخه من تو رنگ چشمای تو دنیا رو میدیدم

حالا با نبودنت این دل سنگی

رویا های پولکی ام تو سایه سار زندگی اسیر می شه

وقتی از کوچه گذشتم جای خاطرات خوبم ،حسرتو من جا گذاشتم

وقتی دستاتو تو دستام نمی دیدم دنیامو من جا میذاشتم

حالا وقتی که نباشی از تو گفتن برام سخت نیست

تو میشی شبو من اسیر این شبا شدن زیاد نیست

تو هم آوازم بودی پاره ی تنم بودی

روزای قشگی که با اسم تو می مردم ی من روزی هزار بار میشکنه

توی رویاهای من قهرمان من بودی

حالا قهرمان من کو یار قصه های من کو

من اسیر شهر تاریک رویای روشنی ام کو

وقتی رفتی خاطراتو جا گذاشتی

وقتی رفتی اسممو تو تنهایی

با خون نوشتی

توی تنهایی

شاید باز کنار تو باشم وبا رویا بسازم.

،با پرام یه دنیا قاصدک میساختم